یادداشت دانشجویی/ پریسا حیاتی نسب
روزی با هزار امید و وعده های رنگارنگ، با کسانی بر سر میز مذاکره نشستند که در بدنامی رقیب ندارند و در عوض حاصل یک عمر رنج و زحمت دانشمندان هستهای که برای این سرمایه ملی جان خود را فدا کردند؛ فقط یک امضاء را تضمین گرفتند.